Za vreme kralja Milutina i arhiepikopa Nikodima spominje se kao najstarija crkva
Sv. Jovana Glavoseka ispod grada Petrusa.
Severno od utvrđenja Petrus na levoj obali reke Crnice, nalaze se ostaci srednjovekovnog
manastirskog kompleksa sa crkvom Sv. Jovan Glavosek.Manastir kao slavu slavi
Usekovanje glave SV. Jovana Krstitelja. Iz istorijskih izvora a na osnovu
jednog kamena iz 1509. god vidi se da je crkva obnavljana.Kanic napominje
da su pored crkve vidljivi ostaci zgrada za stanovanje, ali misli da su tu
stanovali i monasi iz manastira Petruše.
Na lokalitetu postoji veoma veliki broj fragmentovane opeke i krovnog pokrivača,
pa sudeći prema obliku, isti se mogu datovati čak u 5.i 6.vek. Od ove opeke
su naknadno korišćeni fragmenti za izradu zupčastog venca na crkvi.
Ostali manastirski kompleks je sastavljen od nekoliko zgrada, odnosno od dva
pojasa sa evidentitanim prostorijama. Jedan pojas se nalazi pored reke i zatvara
manastir sa južne strane, a drugi se nalazi sa zapadne strane, između kojih
je i glavni ulaz. Sa severne i istočne strane nalazi se vertikalna stena kao
odbrambeni sistem, čime je manastirsko dvorište zatvoreno a samim tim i branjeno.
Sama crkva je delom prislonjena uz stenu, tako da ne postoji mogućnost ophoda
oko crkve. Ispred južnog dela primećeno je postojanje jednog obalnog zida
koji je verovatno branio manastir od poplava.
Crkva je locirana na samoj steni, pa je većina podnog dela od priređene stene.
Na visini od oko 5m iznad severne strane crkve uzdiže se kamen zvani Sokolica.
U narodu se prepričavaju dva istinita događaja koja su se desila u novijoj
istoriji vezano za ovu crkvu.
Prvi događaj se desio za vreme II svetskog rata 1942. god.
Naime bugarski okupatori su te godine došli u selo i zarobili se neke ljude
iz sela i krenuli su nizvodno niz reku konjima natrag prema Paraćinu. Put
ih je vodio do crkve, kad su se tu zaustavili, jedan bugarski vojnik je počeo
da ismeva crkvu i naružio se crkvi, tako što je ušao u crkvu i uneredio se
na sred crkve. Kada su izašli na grad petrus tom istom vojniku je krenula
pena na usta oi on je odmah umro.
Stigla ga je pravedna Božja kazna. Ostali vojnici su se uplašili i pustili
su zarobljene ljude iz sela koji su se vratili svojim kućama i ovaj događaj
prepričavali.
Drugi događaj se desio posle rata 1953. god.
U selu su posle rata zadržale izbeglice iz rata koje su tu ostale. Jedan od
tih ljudi je čuvao ovce kod nekog čoveka u selu koji ga je hranio i plaćao
mu za to. On ih je čuvao nizvodno od sela i dolazio je do crkve. Kad su se
ovce ujutru napasle on ih je zatvarao u crkvi da tu kako se kaže u narodu
planduju, tj odmaraju. Neki od ljudi iz sela su to videli i opomenili su ga
za to, ali on se nije obazirao tako da je nastavio i dalje da to isto radi.
Posle desetak dana iste noći on umre i sve ovce u toku noći uginu.
I njega je stigla pravedna Božja kazna.
11 .septembra crkva slavi Usekovanje glave Sv. Jovana Krstitelja, i svake
godine se tu održava sabor koji je dosta posećen.
Pored meštana sela Zabrege dolaze i meštani okolnih sela iz Popovca, Buljana,
Stubice, Bošnjana, Šaludovca itd.
Ljudi dosta poštuju ovu svetinju i obilaze je ne samo kada je sabor već i
u toku godine nedeljom i kada je neki verski praznik.
Uzvodno od manastira sa desne strane reke nalazi se izvor čudotvorne vode,
koja u narodu leči bolest očiju.
Trenutno su meštani sela počeli sa obnovom puteva oko crkve i urađeno je dosta
toga. Radi se na tome i da se crkva obnovi, ali za to su potrebna velika sredstva.
Ko zna možda jednog dana se obnovi i manastir, Božja volja...
